قالَ الإمامُ الهادى علیه‏السلام: اُذْکُـرْ حَسَـراتِ التَّـفْریـطِ بِـأَخْـذِ تَقْـدیمِ الْحَـزْمِ.

امام هادى علیه‏السلام فرمود: حسرت وپشیمانىِ‏کوتاهى درانجام‏کارها را به یاد آور و بـا تصمیم جــدّى و تدبیر جبـران کن.

محرم

چشم هایت حکایتی دارند

که زهیر و حبیب می دانند

شاعران حسِ ناب شعرت را

اثر عطر سیب می دانند

خون عابس به گردن زلفت

ذکر ((حب الحسین)) گویا بود

دلفریبی زلف افشانت

هنر شانه های زهرا (س) بود

چقدر کشته مرده داری تو

وحدت عشق و عقل لازم شد

موی آشفته شما این بار

قاتل جان حر و مسلم شد

(وحید قاسمی)

سپتامبر ماه مرگ (کشتار فلسطینیان توسط شاه حسین اردنی)

بسم الله الرحمن الرحیم

با سلام خدمت خواهران و برادران عزیز و همرهان همیشگی این وبلاگ با عرض پوزش بابت تاخیر طولانی انشالا به حول و قوه الهی دوباره در خدمت دوستان خواهم بود

به مناسبت فرا رسیدن 17 سپتامبر با عرض پوزش بابت تاریخ میلادی معروف به ستامبر سیاه که ملک حسین پادشاه وقت اردن خدمتی بزرگ به اربابان خود کرد و با کشتار بی رحمانه فلسطینیان برگی خونین در تاریخ دنیا ثبت کرد

بی شباهت نیست بازی های استعمار در منطقه بد نیست یادی از شاه مخلوع نیز بکنیم که همچو ملک حسین بازیچه و ابزار دست استعمار گشت شباهت این ماجرا با وقایع انقلاب ایران نشان از این دارد که سیاستمداران عوض می شنوند و سیاست ها هرگز!
پس از پیروزی فلسطینیان در نبرد کرامه (مارس 1968) و رونق کار مقاومت فلسطین، از پائیز همان سال شهر عمان پایتخت اردن بتدریج شکل فلسطینی بخود گرفت. در این شهر نیم میلیون نفری که اکثریت آن را اردنی‌های فلسطینی الاصل تشکیل می‌دادند متجاوز از 6000چریک فلسطینی سازمان فتح با اسلحه و تجهیزات نظامی در حال رفت و آمد بودند. بتدریج این احساس را به وجود آورد که دولتی در داخل دولت اردن تشکیل شده که حاضر به هماهنگی با آن نیست.(دقیقاً مانند بعد از پیروزی انقلاب و تسخیر لانه جاسوسی که استعمار به این نتیجه رسید که نفوذ در انقلاب و ترور مهرهای اصلی بی فایده است و به واسطه عراق جنگ همه جانبه بر علیه جمهوری اسلامی ایران به راه انداختند که نتیجه ای جز خفت و خواری و شکست برای استکبار جهانی در پیش نداشت) از طرفی دیگر روابط دوستانۀ چریک‌های فلسطینی با سلیمان نابلسی نخست وزیر پیشین اردن که در رأس یک گروه ترقی خواه خواستار آزادی‌های سیاسی بیشتری در کشور بود، پیش از پیش رژیم سلطنتی اردن را نگران کرده بود. سال 1969، اسرائیل شاهد گسترش بی‌سابقۀ عملیات چریکی بود که گاهی به شش اقدام درروز که معمولاً از خاک اردن شروع می‌شد می‌رسید. و بنابراین عملیات انتقامی رژیم صهیونیستی نیز متوجه اردن بود تا آنجا که سرتاسر مرز غربی اردن در معرض تاخت و تاز نیروهای صهیونیستی قرار داشت و در بعضی از عملیات انتقامی که از زمین و هوا صورت می‌گرفت صهیونیست‌ها از بمب‌های (ناپالم) (توضیح :   ناپالم یکی از وحشتناک ترین دردهایی است که می توانید در بدنتان تصور کنید، آب در ۱۰۰درجه می جوشد اما ناپالم درجه حرارت را به ۸۰۰ الی ۱۲۰۰ درجه سانتیگراد می رساند.
بمب های ناپالم برای اولین بار در ۱۷ جولای ۱۹۴۴ توسط هواپیماهای P-38 آمریکا استفاده شد ولی بعدها بارها در ۸ سال دفاع مقدس علیه ایران و بعدها علیه عراقیهای بی دفاع در جریان اشغال کشورشان توسط امریکا مورد استفاده قرار گرفت.) استفاده می‌کردند. پس از جنگ 6روزه سال 1967، ملک حسین همانند برخی دیگر از رؤسای کشورهای عرب، از جمله جمال عبد الناصر، رهبر مصر به سوی پذیرش قطعنامه 242 شورای امنیت متمایل شد. بر اساس قطعنامۀ مذکور، شورا اشغال سرزمین‌های عربی را از طریق جنگ نپذیرفت و خواستار برقرار صلحی عادلانه و پایدار در منطقه شد که در آن کلیّه کشورها دارای حق حیات در یک محیط امن باشند. برای تحقق چنین اصلی، شورای امنیت از (اسرائیل) خواست تا نسبت به خروج نیروهایش ازسرزمین‌های اشغالی که در جنگ 6روزه به تصرف در آورده بود اقدام نماید و ازطرفین درگیر نیز خواست که به حالت جنگ میان یکدیگر پایان بخشند. اما چریک‌های فلسطینی معتقد بودند که راه حل مسالمت آمیز به جائی نخواهد رسید و این تضاد موجود بین دنیای عرب و موجودیت صهیونیستی دیر یا زود به صورت نبرد مسلحانه بروز خواهد کرد. در این میان شاه حسین در سخنرانی 10آوریل 1969طرح 10مادهّ‌ای خود را که در واقع شکل گسترش یافته قطعنامه 242بود ارائه داد این طرح که در زمینۀ کشتیرانی خلیج عقبه و کانال سوئز امتیاز بیشتر از قطعنامه 242 شورای امنیت به اسرائیل داده بود، با عکس العمل شدید فلسطینی‌ها مواجه شد. در اول سپتامبر 1970، خودروی شاه حسین در مسیر فرودگاه عمان گلوله باران شد، ولی وی از معرکه جان سالم بدر برد. در تاریخ 4سپتامبر، توپخانه ارتش اردن مقرّ کمیته مرکزی سازمان آزادی بخش فلسطین را در حالی که جلسۀ رهبران فلسطینی در آن منعقد بود به آتش بست.

بقیه در ادامه مطلب

  

جنگ هفتاد و دو ملت 3

بسم الله الرحمن الرحیم 

 کمکهای کویت و عربستان به عراقکشورهای عربی به ویژه کویت و عربستان با ارسال کمک‌های مالی و نظامی شان به عراق بخشی از هزینه‌های این کشور را در دوران جنگ تحمیلی علیه ایران متحمل می‌شدند. برابر گزارش محرمانه‌ای که در آن مقطع زمانی منتشر شد، دو کشور یاد شده در مجموع ‌٢٥ تا ‌٥٠ میلیارد دلار را به صورت قرض یا وام بلاعوض در اختیار عراق قرار دادند. بعدها، پس از بروز اختلاف میان عراق و کویت و اظهارات مقامهای عراقی مبنی بر ”جنگ با ایران به تنهایی“،ابوغزاله، معاون اسبق رییس جمهور و وزیر دفاع مصر، ادعای عراق را به عنوان یک دروغ بزرگ تعبیر کرد و گفت: ”تنها کویت و عربستان بیش از ‌٦٠ میلیارد دلار به عراق کمک کردند.“ فهد پادشاه عربستان نیز در سخنانی اظهار کرده بود، ”اگر عراق می‌گوید افرادش را فدا کرده است، ما نیز با پول، سلاحهای پیشرفته و همکاری بین‌المللی در این فداکاری(!) سهیم بوده‌ایم“ (‌١). 
 

وی اقدامات رهبری عراق را نشان ناسپاسی نسبت به حمایتهای نظامی عربستان ذکر کرد. هم زمان، ”شیخ الصباح“ سفیر کویت در واشنگتن نیز در پاسخ به اظهارات عراقی‌ها گفته بود : ”کویت ‌١٤ میلیارد دلار کمکهای نقدی و بیش از ‌١٦ میلیارد دلار از طریق کمکهای خدماتی و غیره به ماشین جنگی عراق مساعدت کرده است ؛ کویت در زمان جنگ بیش از نیاز نفت صادر می‌کرد تا به صدام در جنگ کمک کند.“ بعدها کویتی‌ها اذعان داشتند، افزون بر کمکهای مالی، پایگاه نیروهای هوایی در اختیار عراق قرار دادند که همین امر به عراقی‌ها برای حمله به جزیره‌ی خارک، پایانه‌های نفتی ایران و نفت‌کش‌ها کمک شایانی کرده بود.فهرست برخی از کمکهای کویت و عربستان به عراق در طول جنگ تحمیلی‌١ـ در اوایل سال ‌١٣٦٠ مطبوعات کویت گزارش دادند که کویت و عربستان قرار است یک وام شش میلیارد دلاری در اختیار عراق قرار دهند. سهم کویت از این مبلغ، دو و سهم عربستان چهار میلیارد دلار تعیین شده بود.
‌٢ـ هفت ماه پس از اعطای وام نخست کویت به عراق، در تاریخ ‌١٩/٨/١٣٦٠ گزارشی مبنی بر واگذاری یک اعتبار ‌٧/٤ میلیون دلاری از سوی کویت به دولت عراق منتشر شد.

‌٣ـ در تاریخ ‌٩/١/١٣٦٥ نیز واحد مرکزی خبر در تهران گزارش داد که دولت کویت در ادامه حمایت مالی‌اش از عراق، وامی به مبلغ هشت میلیون و ‌٩٠٠ هزار دینار کویتی به عراق خواهد پرداخت.

‌٤ـ کویت و عربستان توافق کردند که از سال ‌١٩٨٢ عایدات صدور نفت از منطقه‌ی بی طرف (روزانه ‌٣٠٠ الی ‌٣٥٠ هزار بشکه) به حساب عراق ریخته شود. این توافقنامه تا سال ‌١٩٨٦ اعتبار داشت و عراق درصدد تمدید آن برای یکسال دیگر بود.(‌٢)

کمکهای اردن به عراق در طول جنگ تحمیلیاردن که از پس از پیروزی انقلاب اسلامی، روابطه حسنه‌ای با ایران نداشت، روابط بسیار نزدیکی با عراق برقرار کرده بود. پس از کنفرانس سران کشورهای عربی در بغداد و تونس، روابط بین عراق و اردن روز به روز نزدیکتر و عمیق‌تر شد؛ تا آنجا که ملک حسین صراحتا به نفع عراق و علیه ایران موضع‌گیری کرده و با کمکهای سیاسی، اقتصادی و نظامی فراوان‌اش از جمله اعطای وامهای چند میلیون دلاری به عراق، حمایت و پشتیبانی‌اش را از این کشور اعلام کرد. در طول جنگ هشت ساله بین ایران و عراق، تنها سیستم حمل و نقل به عراق از طریق اردن صورت می‌گرفت. در این چهارچوب شبکه‌ی حمل و نقل وسیعی بین دو کشور ایجاد شد و بندر عقبه این کشور برای حمل و نقل سلاح و تجهیزات نظامی سبک و سنگین در اختیار عراق قرار گرفت. به علاوه ملک حسین که نطامیان اردن را برای سرکوبی مردم مسلمان ایران به عراق گسیل داشته بود، در نطقی اظهار داشته بود: ”اگر ضرورت ایجاب کند نیروهای بیشتری را به عراق اعزام خواهیم کرد.“بی شک تنها توجه به گوشه‌هایی از اظهارات ملک حسین در جریان برگزاری جلسه‌ی عادی کابینه‌ی اردن در تاریخ ‌٢/١/١٣٥٩ (‌١٩٨٠) موضع آن کشور را در قبال جنگ در حال وقوع بین ایران و عراق، نشان می‌داد: ”وظیفه‌ی اعراب است که برای وحدت خود و جلوگیری از سرایت خطرات، هرکجا که باشد همکاری کنند، ما وظیفه داریم که جهان اسلام را آرام و قرین همبستگی داشته باشیم؛ ما به عنوان کشوری عربی نباید اجازه دهیم هیچگونه تجاوزی از هر مصدر که باشد به هیچ جزیی از خاک عراق صورت گیرد.“ (‌٤)

در مجموع بسیاری از آمارها و گزارشها در خصوص حمایت جهان عرب و برخی از کشورها از جمله کویت، عربستان و اردن از عراق در جریان جنگ تحمیلی علیه ایران، به روشنی نشانگر آن است که عراق از جنبه‌های چشمگیر نظامی و اقتصادی از حمایت بی‌دریغ بسیاری از این کشورها، بهره‌مند بوده است.

یادآور می‌شود که در کنار حمایت‌های مالی و نظامی که این کشورها از عراق داشتند؛ حمایت‌های بسیار سیاسی نیز در ارگانهای بین‌المللی و همچنین از نظر تبلیغاتی دولت‌های عرب از عراق صورت می‌دادند که خود نیازمند یک بررسی مستقل و مجزا می‌باشد.همچنین تعدادی از کشورهای منطقه‌یی نیز حضور مستقیم در جنگ داشتند و با اعزام نیروهای خود به عراق رژیم بعثی را در مقابل ایران حمایت می‌کردند به گونه‌ای که با گذشت بیش از یک دهه از پایان جنگ، چند روز پیش حسنی‌ مبارک، رییس جمهور مصر اعتراف کرد که ‌١٨ هزار سرباز مصری در کنار بعثی‌ها در مقابل ایران می‌جنگیدند.(

 مصر کانالی برای فروش تسلیحات ناتوآلن فریدمن(محقق و نویسنده امریکایی):
“در طول دهه ۸۰ حسنی مبارک رئیس جمهور مصر حدود ۵/۳ میلیارد دلار موشک و تسلیحات به عراق فروخت که صدام از پرداختن بهای آن امتناع کرد. در سال ۱۹۸۴ او با همکاران خود در دولت مصر به توافق رسید تا با عراق بر روی برنامه سری موشک های بالستیک دارای قابلیت هسته ای همکاری کند. این برنامه پروژه کندور ۲ نام گرفت. مبارک در ملاقات خود با بوش در سال ۱۹۸۶،مصر را به کانالی برای صدور انواع گوناگون فناوری های موشکی ناتو که شرکت های پوشش اروپا به بغداد قاچاق میکردند تبدیل ساخت. ”

 سودان  

در اواسط دی ماه ۶۱ صدها تن از سربازان ارتش خود را به جبهه های جنگ علیه ایران اعزام نمود. همچنین بدستور جعفر نِمیری رئیس جمهور سودان در شهر خارطوم پایتخت این کشور و پارهای از شهرهای دیگر دفاتری جهت ثبت نام برای اعزام نیرو به جبهههای جنگ علیه ایران دائر گردیده است. جعفر نمیری در مصاحبه با مجله الیوسف چاپ قاهره اذعان میدارد که اعزام نیرو به عراق طبق تصمیمات کنفرانس سران عرب صورت گرفته است. ”
سر لشکر وفیق السامرایی(مسئول اسبق بخش ایران در استخبارات عراق):
“در جهت کمک به عراق، یمن تیپ پیاده العروبه را به عراق فرستاده بود. اردن نیز نیروی الیرموک را به عراق گسیل داشت و سودان داوطلبانی را اعزام داشت که در جبهه شرقی رودخانه میسان در خط مقدم جبهه فعالیت می کردند. ” 

زمامداران عربستان و دادن گزارشهای محرمانه ایران به عراق
مجله ژون آفریک مورخ ۹ ژوئن ۱۹۸۲:
“زمامداران عربستان درست یک ماه مانده به شروع جنگ، هنگام استقبال از صدام به وی هدیه شاهانه ای دادند و آن گزارشی بود که از سوی دستگاه های سری امریکا تهیه شده بود و در آن اوضاع اقتصادی، اجتماعی و نظامی ایران تشریح شده بود. علاوه بر آن اطلاعات دقیقی درباره وضعیت ارتش ایران، تعداد نفرات آن، مواضع و تجهیزات قابل بهرهبرداری آن و اطلاعات مختلف دیگر که بسیار محرمانه بود به او منعکس کردند. خلاصه آنکه یک نقشه کامل تهاجم تهیه شده بود. ”

منابع: 

ناگفته های جنگ ایران و عراق  نویسنده همتیان لرکی برگرفته از سایت

هشت سال دفاع مقدس http://sacred-defence.blogfa.com  

مقاله

کمک‌های کشورهای منطقه به عراق در طول جنگ تحمیلی نویسنده :

خبرگزاری ایسنا  برگرفته از سایت پژوهشگاه علوم و معارف دفاع مقدس http://dsrc.ir 

کشورهای درگیر در جنگ تحمیلی علیه ایران نویسنده پناهی برگرفته از سایت 8سال دفاع http://nasl60.blogfa.com 

بوی عیدی، بوی مرگ

بسم الله الرحمن الرحیم 

با سلام خدمت خواهران و برادران عزیز و همراهان همیشگی این وبلاگ  

26 اسفند همه مار را به یاد عید نوروز و آمادگی برای تحویل سال و خرید لباس نو و رنگ کردن تخم مرغ های رنگی و سبز کردن سبزه های عید یا شایدم ترانه معروف بوی عیدی که این روزها زیاد شنیده میشود می اندازد 

حتماً در این شهر کوچک هم کودکان سر خوش از لباس های نو و رسیدن سال جدید در کوچه ها مشغول بازی بودند  

حتماً مادران به سبزه هایی که قرار بود سر سفره ی هفت سینشان باشد آب میدادند  

و حتماً همه خوشحال بودند بعد از پیروزی عظیم والفجر 10  

ولی از نامردان انتظار نداشته باشیم که جوانمردانه پیکار کنند چنانچه نکردند و نخواهند کرد  

و کینه و بغض خود را بر سر مردم بی دفاع و کودکان بی گناهی که فقط جرمشان این بود که اهل حلبچه   بودند  

پرده اول: رفته بود از جنگ عکاسی کند. بادکنک‌های رنگین همراه داشت؛ خودش هم نمی‌دانست چرا؟ آن هم زیر خمپاره و توپ عملیات والفجر 10! 

 

پرده دوم: پیرمرد سال ها نذر کرده بود تا صاحب فرزند شود. حالا خانه اش پر شده بود از صدای گریه؛ هنوز خندیدن نمی دانست نوزاد. می خواست فردا او را ببرد تا عکسی از او به یادگار بگیرد. قاب عکس هم خریده بود....(بقیه در ادامه مطلب)